Mijn rustdag is voorbij. Veel heb ik niet uitgespookt vandaag. Wat langer in mijn bed blijven liggen dan anders, daarna een goed ontbijt hier in de albergue. Dan naar het plein voor de kathedraal om te kijken of er niemand is toegekomen die ik ken. Niemand bekend gezien en dan richting nieuwe stad. Heel veel winkels, maar wat ik zoek is moeilijker te vinden dan ik dacht. Als ik die winkels dan toch gevonden heb, blijkt dat ze niet hebben wat ik nodig heb. In heel Santiago is geen enkele internetshop te vinden, dus foto´s, dat is voor later. In een naburige supermarkt wat inkopen gedaan en terug naar de oude stad. Een hapje gaan eten en terug naar de albergue om een siësta te houden. Eigenlijk was ik meer moe van dat slenteren, dan na 30 dagen stappen. Na het deugddoende slaapje, terug de oude stad in op zoek naar vrienden.Naar het museum geweest, iets gaan drinken en een ensalada gaan eten. Veel heb ik dus niet uitgespookt vandaag. Nu ga ik mijn rugzak maken en kruip mijn bed in. Sorry dat ik dit berichtje nu maar kan maken, maar internet, computers en Spanje, blijkbaar gaat dat niet samen. Zowel de pc´s als wi-fi was hier geruime tijd uitgevallen. Morgen vroeg vertrek ik voor waarschijnlijk de laatste 120km. van deze Camino en die ik zal afleggen in 4 of 5 dagen. We zien wel.
Slaapwel en de groetjes.

Wel, wie had dat gedacht! Ons Lucske is na 30 dagen stappen in Santiago aangekomen. Na een korte maar natte etappe van ongeveer 20km. stond ik voor de kathedraal. Vanmorgen was het warm maar veel mist en een bui af en toe kon er ook nog bij. Weer door de bossen met eucalyptus, maar he dichter ik Santiago naderde, hoe meer er langs de gewone weg moest gewandeld worden en hoe drukker het werd. Vanop Monto De Gozo was zo goed als niets te zien van de stad. De voorwijken waren nog te zien maar dat was alles. Vlug doorstappen was de boodschap. Hoe eerder in Santiago hoe beter. Het was toch wel even schrikken van de enorme drukte hier. Lawaai van auto´s en vrachtwagens, en volk in de binnenstad. En ik dacht dat ik hier vroeg was. Op het plein voor de kathedraal nog wat staan rond kijken of ik geen bekenden zag. Het was toch wel een emotioneel moment zo op dat plein staan en de kathedraal aanschouwen Een half uurtje aanschuiven om mijn compostela te krijgen, dat viel goed mee. Later zou blijken dat de rij al veel, heel veel langer geworden was. Ik denk meer dan een uur aanschuiven zou geen probleem zijn. Mijn naam in het latijn is Lucam. Zo staat dat op mijn compostela. Daarna ben ik langs de toeristische dienst geweest om adressen van albergues en ben dan hier in het oude centrum in een albergue terecht gekomen. Mijn spullen hier afgezet en naar de pelgrimsmis geweest. Er zat één Vlaming in de mis die vertrokken was in St.Jean P.d.P.. Dat zal ik wel geweest zijn zeker. Niet alle mensen hebben het geluk, maar ik heb de butafumero zien zwaaien. Ja, dat is mooi om zien. Dan iets gegeten en terug naar de albergue voor de gebruikelijke rituelen. Douche, de was, bed opmaken enz... . Wel, ik blijf hier twee dagen. Woensdag vertrek ik terug richting Finestere. Ik ga verder de stad in met vrienden en als ik een computer zie die een kaartlezer heeft zet ik de foto´s op de blog.
Groetjes van een ECHTE pelgrim.

Gisteren avond ben ik nog iets gaan eten met Anja, Werner en Hans, twee Duitsers en een Oostenrijker. Heb ik daar mijn beste Duits moeten boven halen want buiten Duits kon alleen Anja Spaans en een beetje Engels. Maar met handen en voeten gaat dat ook en na enkele glazen wijn gaat spreekt een mens toch beter Duits dan J-M Pfaff. Een nachtje geslapen en een korte etappe. Van Arzúa naar Arca ( o Pedrouzo ). Amper 19km.licht golvend en door bossen vol eucalyptusbomen. De geur en hun afbladderende schors, zeer eigenaardig. Wat je onderweg ook nog tegenkomt is een sprekend reclamewagentje. Telkens daar iemand voorbij komt komt uit de luidsprekers de reclame voor een albergue in Santiago in twee talen. Ge weet dadelijk of er veel volk achter u is of niet. Rond 10.30u. ben ik hier dan aangekomen in het dorp. Hier is wel niets te zien maar ik heb tijd en heb dan besloten om hier te wachten tot de albergue opende. Ondertussen naar de kerk gaan kijken. De klokken waren aan het luiden. Zo veel lawaai had ik nog nooit gehoord. Het was wel even schrikken toen ik de kerktoren en de klokken van nabij zag. Tussen de twee klokken stond een man de klepels te bedienen. En met wat een enthousiasme. Ofwel had die heel goede gehoorbeschermers ofwel was die man potdoof. Ik denk het laatste, want nadat ik mijn stempel had gekregen was het klokken luiden gestopt en heb ik die man van de trap zien komen. Raar persoon. Wel geniet van jullie zondag, ik ga iets eten en tot morgen vanuit Gozo of Santiago. Ik zie morgen wel tot waar ik stap.
Groetjes

Wel hier zijn we dan weer. Vandaag weer stralende zon en op dit ogenblik al heel warm. Als dat maar zo blijft. Klagen doe ik in ieder geval niet. Een etappe van 26km. door het mooie landschap. Ik kom toch veel van die 100km. pelgrims tegen, maar ja, ieder zijn " weg ". Er waren vandaag wel enkel pittige stijgingen en afdalingen voorzien in het landschap. Af en toe nog eens goed puffen, maar tot hier in Arzúa zijn we toch al geraakt . Nog 2 etappes tot Santiago. Wat me vandaag wel opgevallen is, dat is dat de dorpen iets groter zijn t.o.v. de vorige dagen en dat de huizen mooier zijn. Wat ik nog heb gezien, de kilometerpaal 50. Ik heb hem dus twee maal gefotografeerd, dat is samen ook 100km.. Nog 39km. tot Santiago en dan nog vier dagen naar Finestre en Muxia en mijn staptocht zit er op.
Groetjes.

Een korte etappe vandaag. Regelmatig zon en droog, maar veel en frisse wind. Eigenlijk niet slecht om te wandelen. Het is hier wandelen zoals in de Ardennen. Het landschap is, volgens mij althans, juist hetzelfde maar dan hoger gelegen. Je wandelt langs velden, door dorpjes, door een beukenbos of door een bos met naaldbomen. Veel afwisseling dus. Ik merk wel dat er meer volk op de camino is. er zijn ook meer albergues, maar de privé albergue kost wel 10€. Ze zijn wel properder dan de gemeentelijke albergues. Hier in de albergue in Palas de Rei is het keukentje wel klein, maar dat zal meer te maken hebben omdat hier ook een bar en restaurant is. Nog 65km. tot Santiago. Nu gaat het toch vlug vooruit. Ik ga nog wat wandelen in de stad. ( Heb waarschijnlijk nog niet genoeg gewandeld de laatste 27 dagen ). Voor jullie een prettig en zonnig week-end. Morgen stap ik verder. Tot dan

Vandaag (gisteren 25 mei) een kort berichtje, ik heb een hele reeks foto´s op de blog gezet en moet nog gaan eten en naar de winkel. Daar het een vermoeiende dag was wil ik eigenlijk vroeg onder de wol.
Vanmorgen al om 6u. op stap. Verder afdalen naar Triacastela. Koffie, fruitsap en cake en we kunnen er weer tegen. Toch wel zeer vermoeiend want de weg ligt bezaaid met stenen en rotsen en het is in de kleine dorpjes uitkijken voor de koeienvlaaien.Verder naar Sarria maar wel langs het klooster van Samos. Een grote omweg maar de moeite zeker waard. Aan de pater winkelier een mooie " uno siëlo por favor " gevraagd. En dan verder naar Sarria onder een bloedhete zon. Al een geluk dat het af en toe door het bos ging. Daar was het toch iets frisser. De Camino wordt blijkbaar ook te paard gedaan. Dat zijn drie Brazilianen en ik zie die toch al enkele dagen. Hun vrachtwagen kom je ook regelmatig tegen. Hier in Sarria zit ik in een heel mooie albergue. De mooiste en de properste, maar tot nog toe wel de duurste. Zoals gezegd ga ik nu iets drinken en eten en naar de winkel.
Groetjes.

Heb zojuist gezien dat het bericht van gisteren niet op de blog staat, wel ik heb het zojuist terug doorgestuurd en hoop dat alles goed komt.

Vandaag een korte etappe. Van Sarria naar Portomarin. Slechts 22km. volgens mijn gids. Er staat veel wind; het is zeer koud en niets dan donkere wolken aan de hemel. Dat ziet er niet goed ui voor vandaag. De laatste dagen was er altijd onweer in de namiddag, maar regen overdag, dat was lang geleden. Het was de ganse dag door de natuur stappen. Berg op en af, soms een asfaltweg, soms een bospad maar ook praktisch onbegaanbare paden. Onderweg kom je de kilometerpaal 100 tegen. Wel, ik heb er veel gezien behalve die natuurlijk. Ik moet diep in gedachten geweest zijn of zeer op de weg aan het letten geweest zijn, maar ik heb hem niet gezien. Dus ook geen foto natuurlijk. Dat heb je als er niemand in uw buurt wandelt. Maar niet getreurd, ondertussen nog 89km. tot Santiago de Compostela. Ondertussen is het iets warmer geworden en de regen blijft voorlopig ook uit. Ga het stadje in en nog wat rond slenteren.

Tot morgen.

   

Het is me weer een dag. Ik zit in de albergue en betaal 8 euro, maar een deftige computer, dat kennen ze hier niet. Voor ik kan beginnen ben ik al 0,50euro kwijt. Och ja. Foto´s zullen dus ook voor later zijn. Wel, vandaag de klim naar O Cebreiro, eerst zachtjes aan maar eens voorbij Las Herrerias, dan begint het eigenlijke klimwerk. Het was nog vroeg en niet warm maar ik begon al wel te zweten. Fleece uit gedaan, en verder. Het was niet altijd over een perfect begaanbare weg. De gekende rotsen, keiën en stenen waren ook van de partij. Al een geluk dat de weg droog was na de regen van vannacht. In La Laguna de plaatselijke bar binnen voor een fruitsap en een koffie. Na de bestelling komen er een paar Spanjaarden binnen en daar stond ik. Ben dan verder gegaan zonder fruitsap en koffie. Even verder wandelen we Galicië binnen. Nu is het niet ver meer naar Compostela. Elke 500m. staat hier aangegeven. En dan de top, O Cebreiro. 1330m. hoog. Een oud dorpje met de speciale ronde huisjes. Heel toeristisch. Heb daar mijn koffie gedronken.
In de bar stond de soep al op het vuur. Het wolkendek in de vallei, Heel merkwaardig. Zo warm, en toch die wolken. In al mijn bewondering van al dat schoons ben ik de weg gemist. Ik was op de LU-633 aan het wandelen i.p.v door het bos. Toen ik dat door had heb ik mijn gids genomen en gekeken of ik er zo ook kwam. Tot in Linares langs de gewestweg en dan terug de Camino volgen. Zal wel een beetje natuur gemist hebben, maar het zij zo. Verder bergaf en bergop naar Alto de San Roque (1270m) en Alto do Polo (1337m) en dan naar Fonfria. Rondom mij is alles zeer schoon, maar de warmte doet mij toch besluiten om hier te stoppen. Een zeer mooie albergue, maar wel duur. De gebruikelijke rituelen en dan een peccadille met een glas wijn. Lekker! Net toen ik het dorp ging verkennen werd ik geroepen, Luisa was hier ook aangekomen. Zij blijft hier ook slapen. Toch wel plezierig. Hier zijn nog wel mensen uit Gent en Kortrijk, maar die moet ik nog leren kennen. Och, we komen mekaar toch regelmatig tegen. Dat is de weg, dat is de Camino.
Hartelijke groetjes.

Zalig weer hier. Al van 's morgens vroeg in t-shirt op stap. Zalig gewoon. Het was een zo goed als vlakke etappe van een 26km. eerst langs de wijngaarden en de daarbij horende wijnhuizen en dan langs de flanken van de bergen de N-Vl volgend. Op heel het traject geen 10 auto's gezien. Zelfs de A-6 in de buurt en daar zelfs geen last van. De Rio Valcarce die zie je heel de tijd langszij voorbij stromen. Hier in Vega de Valcarce is het momenteel heel warm. Nu goed uitrusten en morgen de klim naar O Cebreiro. Pelgrimsgroeten.

Weer doorsturen met de gsm, foto's volgen dus later. Om 6u30 vertrokken om de afdaling naar Molinaseca verder te zetten. 8km.dalen, en dat over een pad dat vol ligt met keïen, stenen en rotsen. Al een geluk dat het pad er niet al te slecht bijligt na het zware onweer van gisteren. Het voelde vandaag niet zo prettig aan. Ik wou al vroeg stoppen. Wat er scheelde weet ik niet, maar verder stappen zou ik doen. Van Molinaseca over de gewestweg, en dat haat ik, verder naar Ponferada, de stad van de ' Tempeliers '. En verder over de gewestweg naar Fuentes Nuevas. Een halve liter agua con gaz in het plaatselijke cafeetje en weer verder. Eindelijk, wandelen tussen de bomen en de wijngaarden. Zalig, gewoon zalig. Na ongeveer 30km.ben ik dan toch gestopt in Cacabelos. Een prachtig dorp, maar de albergue is dat minder. Maar ja, pelgrim zijn, daar kies je zelf voor. Ik zit hier op een terrasje in de schaduw te genieten. Schol, en tot morgen.

Wel, vandaag een bergetappe op het programma. En dat zou het zeker worden. Eerst een zachte aanloop, kwestie van de spieren op te warmen, en dan het betere klimwerk naar Rabanal del Camino. Een café americano en een chocoladekoek en ik kon er weer tegen. Zorgen dat er genoeg water mee was want de zon scheen fel en het was l vroeg heel warm. En dan de klim naar " Cruz de fero ". Dat klimwerk, dat was toch weer even wennen na al die ´ vlakke ´ etappes. Enkele honderden meters aanpassen om het juist ritme te vinden en alles verliep vlot. Aangekomen aan het Cruz de Fero toch mijn rugzak neergezet om die stenen eruit te halen ( steentjes ). Een hele last viel van mijn schouders en mijn rugzak al direct een pak lichter. ( ha,ha ) Nu zouden alle lasten en zorgen moeten verdwijnen. We zullen wel zien. Verder naar Manjarin, het dorpje met de albergue die het hoogst is gelegen van de ganse Camino. Toch maar een rare plaats. Verder bergafwaarts richting Acebo. Dat zullen zowat de langste zes kilometers geweest zijn tot nog toe. Als je de Camino volgde, en niet de gewestweg, was dit een zeer steile, vol stenen en rotsen liggende afdaling. Op dat moment kan je niet genieten van de geweldig mooie natuur, tenzij je even stopt natuurlijk, Opletten waar je stapt was de boodschap. En blij dat ik was dat ik wandelstokken bij had. Hier zit ik nu in Acebo, het dorp met de scheve terrasjes. Verder niets te zien. Rusten, eten en mijn bed in, dat is wat ik nu nog ga doen. Pelgrimsgroet en tot morgen.

Ha! de natuur lonkt. Na een goede maar korte nachtrust ( met 8 italianen op de kamer die om 6u30 vertrekken ) ben ik dan ook maar om 6.10 aan mijn dagtocht begonnen. De zon kwam op en de lucht werd blauw, terug tussen de velden en in de bossen. Een glooiend landschap, ver weg van de N-120. Hier kon je de vogels tenminste horen fluiten. Zalig op stap richting Astorga. Het was al behoorlijk warm toen ik in Astorga aankwam. De kathedraal en het museum bezocht en het Gaudi museum. Nog wat rond gewandeld in de stad, maar voor mij is de mooiste stad op de ´de weg´ nog altijd Burgos. Dan maar verder onder een stralende zon naar Santa Catalina de Somoza. Hier ingeschreven in één van de twee albergues, die niet in alle gidsen zijn opgenomen, en de gebruikelijke douche, was enz. Het dorp is eigenlijk niet heel klein maar een winkel is hier niet te vinden. Dan zal ik straks hier maar iets eten. Terwijl ik hier op de pc zit te tokkelen is de zon verdwenen en ik denk dat het niet lang meer zal duren voor het begint te regenen. Ga vlug mijn was afdoen voordat die terug nat is. Geniet allemaal van het weekeinde en tot morgen.

Gisteren om 21u30 naar de mis en pelgrimszegen in de kapel van het klooster. Is wel speciaal zo'n viering alleen met nonnen. Daarna mijn bed in in de slaapzaal met wel 80 bedden. Enkel mannen. De vrouwen sliepen in kleinere zalen één verdiep lager. Hoofdkussens waren er ook niet, dus improviseren maar. Al bij al toch goed geslapen. Vanmorgen dan vertrokken voor een tocht van ongeveer 33km. Eigenlijk een zeer saaie tocht. Eerst de stad Léon door, dan de voorstad met ze'n lelijke gebouwen, de industriezone en dan altijd rechtdoor. Altijd naast de N-120. Een zeer drukke en lawaaierige weg. Ik was zeer blij toen ik hier in Horpital de Órbigo aankwam. De gebruikelijke rituelen en rusten. Morgen terug de natuur in. Groetjes en slaapwel.

Wel, na een goede nachtrust, ik had mij bijna overslapen, rond 7u. vertrokken richting Léon. Eigenlijk een saaie weg. Veel verkeer, een industriepark een heuveltje en maar een 20 km. De volgende dagen zal dat wel veranderen, want dit is de laatste stad voor Santiago de Compostela. Hier in Léon hadden wij ook terug afgesproken, Dirk Wim en ik. Om 11u.op de Place Mayor. Bij het binnen komen van Léon ben ik Philipe  tegen gekomen en wij zijn samen naar de "Albergue del Monasterio de las Benedictinas " gestapt. De éérste albergue waar NIET gemengd geslapen word. Mannen en vrouwen gescheiden. Het is een klooster van benedictijnenzuters. Ze sluit al om 20u30 en dan worden alle pelgrims verwacht op de binnenkoer voor de pelgrimsmis. De enige manier om binnen de kloostermuren te kunnen komen en de nonnen te zien. Daar dus deze albergue pas open ging om 11u. Spaans uur ( nonnen of niet ), hebben wij elkaar pas later terug gezien.De stad wat bezocht, iets eten en drinken en voor ge het weet moeten zij weer op weg naar Santander en naar huis en blijf ik alleen achter. Het waren drie toffe dagen,ik zal ze niet vlug vergeten. Ik ga de stad nog wat rond, genieten an het goede weer en nog wat inkopen doen. Straks naar de mis, mijn bed in en morgen, als pelgrim weer verder.
Bedankt en groetjes.

Wel, de meeste zullen zich afvragen waarom ik gisteren geen bericht geschreven heb. Wel dat is een heel verhaal. Ik was gisteren zoals gewoonlijk rond 6u40 vertrokken. Koud en zeer winderig weer, maar het was droog. Lekker aan het stappen, op enkele km.voor Sahagún, zie ik twee mannen mijn richting afkomen in t-shirt. Op enkele meters van elkaar, wat was dat schrikken, mijn beste vrienden, Dirk en Wim. Zij, wat kwamen zij hier doen? Ik was volledig van de kaart. Ik wist het niet meer. We zijn samen verder gestapt tot in Sahagún. Ik ben dan daar gebleven. Ik mocht mee op de kamer in het hotel slapen. Tapas gegeten, wijntje gedronken, veel plezier gemaakt. Vanmorgen hebben zij samen met mij de eerste 20 km.gestapt en dan ben ik alleen verder gegaan tot in Mansilla de las Mulas. Hier hebben dan terug afgesproken en morgen zien we elkaar in Léon. Zeer toffe dagen. Slaapwel en tot morgen.

Gisteren middag heb ik nog rondgekuierd in de mooie stad Burgos. Tapas en tortilla gaan eten in een echte tapasbar. Hier alleen Spanjaarden, geen toeristen en geen pelgrims. Nog wat inkopen gedaan en naar de albergue met de muzikale hospitalero. Vannacht een hevig onweer. Dat zal weer door het slijk lopen worden. Deze morgen Burgos verlaten onder een zwaar bewolkte lucht, koud en veel wind. Rustig de stad uit en terug de velden en de slijkerige landwegen. Eerst vlak, dan weer een glooiend landschap om dan weer over te gaan in een volledig vlak gedeelte tot in Hontanas. 30km. vandaag is voldoende. Slaapwel en tot morgen!

Wel, wel, heb ik een slechte nacht achter de rug. Denkt een mens, met drie op een kamer, dat zal zalig slapen worden. Twee vrouwen ( een Finse en een Spaanse ) en ik. De Spaanse heb ik geen woord horen zeggen als ze haar ogen open had, maar eens die toe waren ! Snurken dat die kon. Heel de nacht, echt waar, zonder ophouden. Heel de nacht wakker gelegen, oordopjes of niet. Ben dan maar rond 5u opgestaan. Eigenlijk is dit gekkenwerk. Wie begint er nu te stappen terwijl het nog donker is. Maar ja, nood breekt wet en ik kon beter beginnen te stappen dan in het keukentje van de albergue blijven zitten wachten tot het licht werd. Het is wel een gemakkelijke dag geweest. De weg was gewoon altijd rechtdoor en zeer vlak. Links en rechts velden en niets dan velden en heel, heel in de verte zag je ook nog bergen. Veel wind en toch flink zon, zalig om te wandelen. Na een 18km. werd het iets heuvelachtiger tot in Terradillos de los Templarios. Hier blijf ik in de albergue van de Tempeliers. Een prettige zondag en smakelijk allemaal. Tot morgen.

Tierra de Campos, of de Meseta, of de graanschuur van Spanje. Hier wandelen is rustig, maar vooral vlak. Hier kan je wandelen zonder dat je uit je doppen moet kijken voor keiën, rotsen of putten. Gewoon rechtdoor. Tijd om na te denken, niet over moeilijke dingen, gewoon over het pelgrimeren. Wie zijn zij en waarom doen ze dat. ( waar heb ik dat nog gehoord ). Waarom weet ik niet, maar dat er veel verschil tussen is weet ik wel. Er zijn de heel vroege, de vroege en de uitslapers. Er is ook nog een categorie buiten competitie, dat zijn jongeren die op vakantie zijn en filosoferen over hoe zij de wereld kunnen veranderen zonder te werken. Maar terug naar de drie eerste categoriën. De éérste, die staan om 4u30 op om nog in het donker te kunnen vertrekken. Ze maken bijna iedereen wakker met het licht van hun petzl's en het lawaai dat zij maken met zakjes en ritsen. De tweede categorie ( waaronder ik dus ) zijn dan toch wakker en staan dan ook maar op zo tussen 5u30 en 6u. om dan rond 6u30 te vertrekken. En dan de derde categorie, daarvan weet ik niet hoe laat zij beginnen te stappen. In ieder geval moeten zij de albergue verlaten voor 8u. Voor zij die mij volgen via een landkaart. Ik zit nu in de albergue van het klooster "Monasterio de Santa Clara " in Carrión de los Condos, en wees gerust, morgen stap ik verder richting Santiago de Compostela. Groetjes.

Nog eens een laptop gevonden maar dat stelt ook al niet veel voor. Kan hier ook al geen geheugenkaartjes insteken. Dan maar weer zonder foto´s.Vanmorgen bij dag en dauw vertrokken. Het is te zeggen, 6.40u. Dat is zeer prettig wandelen. De wereld begint te ontwaken. Het enige wat je hoort zijn je eigen voetstappen en de vogeltjes die vrolijk het mooie weer aankondigen. Een koekoek roept in de verte, of zijn het er meerdere? Gezellig stappen op vlak terrein, gewoon langs de bergkant, tot even voorbij Castrjeriz. Daar moest een hoogteverschil overwonnen worden van zo´n 120m. met een stijgingspercentage van 12%. 1,1km. was de weg lang en dit onder een stralende zon. Boven was er wel een geweldig uitzicht. Daarna dalen aan 18% en verder vlak tot in Boadilla del Camino. Daar ben ik in de albergue aangeland. Zo´n 28km. is genoeg voor vandaag.Lekke eten en slapen, en mogen weer verder richting Compostela.Groetjes. ps : de foto´s komen er zo vlug mogelijk aan.

Gisteren middag (11/05) heb ik nog rondgekuierd in de mooie stad Burgos. Tapas en tortilla gaan eten in een echte tapasbar. Hier alleen Spanjaarden, geen toeristen en geen pelgrims. Nog wat inkopen gedaan en naar de albergue met de muzikale hospitalero. Vannacht een hevig onweer. Dat zal weer door het slijk lopen worden. Deze morgen Burgos verlaten onder een zwaar bewolkte lucht, koud en veel wind. Rustig de stad uit en terug de velden en de slijkerige landwegen. Eerst vlak, dan weer een glooiend landschap om dan weer over te gaan in een volledig vlak gedeelte tot in Hontanas. 30km. vandaag is voldoende. Slaapwel en tot morgen!

Na een nachtje in het hotel ben ik vanmorgen verder gestapt naar Burgos. Een wandeling om vlug te vergeten. Door het industrieterrein en de troosteloze buitenwijken van de stad stappen gedurende ongeveer 70´ is eigenlijk niet prettig. Eens in het centrum gaat er een andere wereld open. De prachtige kathedraal, de mooie gebouwen en de straten die er netjes bij liggen. En dit voor Spanje. De kathedraal is langs buiten prachtig, maar binnen is het even prachtig. Terwijl ik dit berichtje schrijf is de oude hospitalero op zijn gitaar aan het spelen. Ga me nu vlug wat verfrissen en trek dan verder de stad in.

Groetjes. 

Gisteren avond nog lekker gegeten in het hotel/albergue. Als
voorgerecht mijn lievelings groenten, asperges, hm! lekker! Met één
van de geranten nog aan het praten geweest ( in het engels ) over het
hotel dat rond de jaren 1120 een hospitaal was voor zieke pelgrims. De
deel werd betaald en onderhouden door de koningin, de andere kant door
de koning die toen regeerde in Burgos.
Geestelijke pelgrims, mannen en vrouwen, allemaal hadden ze
verschillende vertrekken. Als ze voelden dat het einde naderde trokken
zij zich terug in een afzonderlijk gebouw om daar te sterven.
Tot daar een beetje geschiedenis.
Vanmorgen dan weer op stap. Nevel en mist zou enkele uren mijn
metgezellen zijn.Na een stevige klim tot de top van de Alto de
Valbuena zou ik een prachtig zicht gehad hebben op de Montes de Oca (
oca = worm - houtworm ). Allemaal bergen rond of boven de 2000m met
eeuwige sneeuw erop. Maar door de mist... spijtig. Dan maar rustig
verder stappen door de bossen en langs de velden en onderweg een café
solo, tot in Cardeñuela Riopico waar de laatste albergue is voor
Burgos. Die albergue zag er langs de buitenkant al niet uit, wat moet
het dan vanbinnen geweest zijn. Dan maar 3.5km verder tot in
Villafria. Hier is wel geen albergue maar heb mijn intrek genomen in
een hotel. Een eigen kamer, douche en toilet. Morgen zo´n 8km stappen
tot Burgos. Heb ik tijd om rustig de stad te bezichtigen en om een
goede albergue te zoeken.
Volgens mijn gidsjes zou ik ongeveer al 280km gestapt hebben. Nog
484km tot Compostela.
Groetjes.
ps:
op deze pc ook weer geen kaartlezer.Stuur wel foto´s door als ik kan.

Wel, hier zijn we weer. De regen is verdwenen en de zon is vandaag heel de dag van de partij. Vanmorgen heb ik mij bijna overslapen. Om 6u20 werd ik wakker en bleek dat er na mij nog maar één iemand in zijn bed lag. De rest was al vertrokken of zich aan het klaarmaken om te vertrekken. Mijn luie lichaam uit mijn bed gesleept, de gebruikelijke kattenwas, de rugzak inpakken en om 6u55 op stap. Onder een staalblauwe hemel en de zon trok ik door het glooiende landschap. Heel het pad lag wel in de nabijheid van een zeer drukke weg van Logroño naar Burgos, maar de natuur  maakte dat allemaal goed. Tussen de velden en in de verte  de bergen met de eeuwige sneeuw erop. Zo stapte ik verder tot in Belorado waar er toch al een winkel open was waar ik mijn ontbijt dan heb gekocht. Op het marktplein waren de marktventers druk in de weer om hun kramem op te zetten, maar een café voor een tas koffie, die was nog niet open. Mijn ontbijt dan maar opgegeten op een bank in de zon en daarne verder gestapt Villafranca Montes de Orca. Hier mijn intrek genomen in de albergue van het hotel. Dat is stukken beter dan het gemeentelijke en is maar twee euro duurder. Het is hier een echt knappe albergue. De was is gedaan en de douche genomen, dus we kunnen een pint gaan drinken. Foto's kan ik nog niet doorsturen omdat er hier op de pc van het hotel (*** ) geen pc aanwezig is waar ik mijn geheugenkaartjes kan insteken. Wel ik ga van een pint en het mooie weer genieten en straks een lekkere maaltijd ( hoop ik ).
Tot morgen,
Pelgrimsgroet.

Na de regen van gisteren en vannacht ben ik vanmorgen vertrokken bij droog weer. Het wandelpad lag er na al die regen natuurlijk slecht bij. De kleigrond was zeer glibberig en bleef aan de schoenen plakken. Ge kreeg het gevoel dat ze twee kilo meer wogen. Na een tijdje was ze er dan,de zon,eerst nog wat aarzelend maar dan met volle overtuiging. Een blauwe lucht en de zon,een tof weertje om te wandelen. Tot in Santo Domingo de la Calzada. Natuurlijk ben ik de kathedraal gaan bezichtigen. In de kerk kunt ge naar de 2 kippen gaan kijken. Zoek het maar eens op waarom daar kippen zitten. Dan maar verder naar Redecilla del Camino. Het stappen zit er op voor vandaag. Heb mij hier in de albergue ingeschreven. Een pint gaan drinken moet ik niet gaan doen,alles is hier gesloten. Blijkt dat alle mensen van het dorp naar de festiviteiten van een naburig dorp zijn. Ze hadden de pelgrims toch ook kunnen uitnodigen. Het is te hopen dat de hospitalero op tijd terug komt om ons avondmaal klaar te maken. Groetjes.

Wel,vandaag heb ik het wel gehad. Vorige nacht een onweer, dus was de weg vanmorgen verandert in een plakkerige rode kleilaag,maar het was toch droog. In Navarreta kwam er een onweer opzetten met de nodige regen. Het nodige regenmateriaal uitgepakt en aangedaan en ik kon verder. Eerst waren het buien maar vanaf Ventosa was constant regen. In Nájera aangekomen moest ik nog één uur wachten alvorens de albergue zijn deuren opende. In de regen en de kou. Het zijn Zuid-Afrikanen die deze albergue uitbaten. Zo zie je maar, de 'weg' is des wereld. Daar ik bij de eerste hier was, kon ik nog een warme douche nemen,wat later kon nog enkel een koude douche. Maar ik klaag niet,het is de 'weg',het is mijn Camino. Ik ga nu eten,slapen en hopen op droog weer. Pelgrimgroeten,en voor de moeders onder jullie,een fijne moederdag gewenst. Wel te rusten.

Hier zijn we dan weer, een fikse wandeling van ongeveer 28 km. achter de rug. Het weer viel eigenlijk niet mee.
Geregend heeft het wel niet, op een paar druppels na, maar warm is wat anders en dan die koude wind.
Ik denk dat het voor sommige mensen stilaan te veel aan het worden is. Eerst en vooral gaat het bij sommige niet meer zo goed met benen en voeten, en als ze dan aankomem vinden ze geen slaappplaats meer, en moeten zij op zoek naar een hotel en die zijn ook volgeboekt of nemen geen pelgrims aan.
Onderweg is de dichter in mij wakker geworden. (ha,ha)
Hier mijn gedicht.
Alle duplicaat is verboden en de rechten zijn volledeig van mij.
De Pelgrim.
Van dorp tot dorp,
van stad tot stad,
bergop en bergaf,
stap ik verder, stap na stap.
Een stap dichter bij Jacobs' graf.

van LH
Goed he.
Opgepast, de verpleger is er ook nog.
Plak nooit compeed.dat maakt de zaak alleen maar erger.
Wat je wel moet doen:
trek het vocht met een injectienaald uit de blaar,
spuit die dan terug vol met isobetadine.De blaar zal uitdrogen. Indien nodig;nog eens herhalen.
Tot daar al het goede dat vandaag tijdens mijn wandeling is te boven gekomen.
Ben hier in Logroño wat gaan rondwandelen maar eigenlijk zou jk nu willen gaan slapen en hopen op een deftige nachtrusrt. Id denk wel dat dat er niet inzit in deze grote en overvolle albergue.

we zien wel.Tot morgen.Groetjes.  

Voorbije nacht zeer slecht geslapen. Een kamer van 20 bedden. Op één na allemaal mannen. En snurken. Rond 1u.ben ik er wakker van geworden,zelfs met oordopjes. De Oostenrijker die onder mij sliep zal ook wakker geweest zijn. En woelen en zuchten. Ik dacht dat er een aardbeving was,zo hard schudde mijn bed. Rond 5u.heb ik mijn spullen gepakt en ben naar beneden gegaan. Mij gewassen,tandjes gepoetst en mijn rugzak ingeladen. Het ontbijt stelde ook niet veel voor. Lauwe koffie,droge koekjes,toast uit een pak en confituur. Ben dan maar vertrokken na 2 tassen koffie en enkele koekjes. Onderweg,bij de bodega's 'Irache' een flesje gevuld met de wijn uit de wijnfontein. Een glooiend landschap tussen de velden en een klein kuitenbijtertje,niet te vergelijken met de voorbije dagen. Plezierig wandelen tot in Los Arcos. Frederique ben ik hier aan de kathedraal terug tegen gekomen,maar hij ging nog verder. Ik blijf overnachten in de albergue 'Isaac Santiago' van het Vlaams genootschap. Schol en tot morgen.

Vanmorgen ben ik begonnen aan mijn 4de wandeldag. Na een goed ontbijt in de albergue ben ik gestart om 7u15 richting Puente la Reina. Het begin van de ' Camina Françes '. Zeer goed weer,een staalblauwe lucht en rond 10u30 al 25' in de zon. Heb mijn hoedje maar op gezet,zal wel geen zicht zijn,maar moet zien dat mijn bolleke niet verbrand. Een "vlakke"etappe vlak bij of zelfs naast de l'autopista naar Logroño. In Lorca ben ik dan Frederiqe terug tegengekomen. Een fransman die ik ontmoet heb in Larrsoaña samen met Phillipe van Luik. Mijn Frans begint te vlotten. Ben dan verder gestapt tot in Lizarre/Estella. Mijn bedje is opgemaakt in de gemeentelijke albergue. We gaan eten en dan slapen. Groetjes.

Zoals het al een gewoonte is geworden,om 6u.opgestaan,kattenwasje,een flesje fruitsap uit de automaat als ontbijt en om 6u45 op stap richting Urunia ( Pamplona ). Het was nog donker en de wereld sliep nog. Eerst nog wat bomen en een bos en daarna een fabriek en een asfaltweg. Weg de stilte en de wandelingen door de bossen. Het was voor het grootste gedeelte wandelen vlak bij de weg. Op een uitzondering niet te na gesproken. In Irotz een ontbijt genomen. Cafe solo grandé,een croissant met chocola en een bocadilio voor onderweg. In het kerkje van Zabaldika was een zeer vriendelijke dame aanwezig die het zeer spijtig vond dat ze nog geen tijd had gehad om de reeds aanwezige informatie in het Nederlands te vertalen. Maar ze stempelde met plezier mijn stempelboekje af. Verder naar Pamplona. Is een mooie stad, maar heb er maar ongeveer 1u30 rondgelopen. Heel druk, Japanners, Duitsers en Italianen. Ben dan verder gestapt,richting ' Alto del Perdón'. Een flinke klim, veel wind en koud. De afdaling naar Uterga was een weg met niets anders dan keien en zeer steil. Dat had ik nog niet gezien tijdens deze 3 dagen. In de albergue van Uterga aangekomen bleek deze volzet. Het alternatief, 50 euro en een taxi naar een hotel of 4 km verder stappen tot in Óbanas.( Louis,waar ben je nu). Ben dan verder gestapt en zit nu in de prachtige albergue van Óbanos. Volgens sommige Spanjaarden hier zijn er ongeveer 250 pelgrims te voet onderweg op dezelfde etappe. Wel, mijn was is gedaan, douchke genomen. Ga nu eten en kruip in mijn slaapzak.
Tot morgen. Pelgrimsgroeten.

Van morgen werden we om 6 uur gewekt door middel van het aansteken van het licht,niet dat dat voor mij nodig was want er zijn altijd mensen die het nodig vinden om voor dag en dauw met ritsen,zakjes en andere attributen lawaai te moeten maken. Zelfs met oordopjes in,is dit nog te horen. Om 6u50 ben ik aan mijn dagtocht begonnen. Het weer was goed,nogal frisjes,maar geen regenwolken. Prachtige wandeling,bijna volledig door de bossen. Als je alleen wandelt hoor je hier niets buiten het fluiten van de vogels en het tikken van je eigen wandelstokken op de stenen. En dan,plots hoor je een bel,een koebel en enkele seconden later zie je dat beest daar staan,midden in het bos en doet waarschijnlijk niets anders dan pelgrims bekijken. Het ging verder bergop en bergaf met enkele flinke kuitenbijters voor de verandering. Rond 11u. werden de wolken donkerder en dreigde er een fikse regenbui of zelfs onweer maar op enkele druppels na bleef het droog en die dreigende wolken waren zo vlug verdwenen als ze gekomen waren. Om 13u30 ben ik dan hier aangekomen in Larrasoana. Gewacht tot de albergue open ging. Heb enkele foto's proberen te plaatsen op de blog. Met dat aftands pc-ke amai,ik hoop dat het gelukt is. Heb dan mijn was gedaan en een douche genomen en zit nu in het zonnetje te wachten tot de was droog is. De pelrimsmaaltijd ziet er goed uit,we starten met looksoep. Daar zal een vannacht een frisse geur hangen in de kamer. Morgen staat er een ' vlakke wandeling op het programma richting Pamplona. Groetjes.

Na een redelijke nachtrust en een lekker ontbijt ben ik dan rond 7u35 vertrokken. Mijn Camino is begonnen. Bewolkte lucht en niet al te hoge temperatuur, ideaal wandelweer. De tocht van St.Jean PdP naar Roncesvalles staat in alle gidsen als de 2de moeilijkste,zoniet de moeilijkste van de hele Camino aangeven,ik geloof het ten zeerste. Ze is zwaar maar geweldig mooi van natuur. Op dit ogenblik is het hier in Roncesvalles beginnen regenen. Zo blijft mijn pint natuurlijk vol. Straks naar de pelgrimsmis en daarna lekker eten en dan zal het weeral bijna tijd zijn om mijn bedje op te zoeken in de totaal vernieuwde refugio.
Tot morgen. Groetjes.