Tierra de Campos, of de Meseta, of de graanschuur van Spanje. Hier wandelen is rustig, maar vooral vlak. Hier kan je wandelen zonder dat je uit je doppen moet kijken voor keiën, rotsen of putten. Gewoon rechtdoor. Tijd om na te denken, niet over moeilijke dingen, gewoon over het pelgrimeren. Wie zijn zij en waarom doen ze dat. ( waar heb ik dat nog gehoord ). Waarom weet ik niet, maar dat er veel verschil tussen is weet ik wel. Er zijn de heel vroege, de vroege en de uitslapers. Er is ook nog een categorie buiten competitie, dat zijn jongeren die op vakantie zijn en filosoferen over hoe zij de wereld kunnen veranderen zonder te werken. Maar terug naar de drie eerste categoriën. De éérste, die staan om 4u30 op om nog in het donker te kunnen vertrekken. Ze maken bijna iedereen wakker met het licht van hun petzl's en het lawaai dat zij maken met zakjes en ritsen. De tweede categorie ( waaronder ik dus ) zijn dan toch wakker en staan dan ook maar op zo tussen 5u30 en 6u. om dan rond 6u30 te vertrekken. En dan de derde categorie, daarvan weet ik niet hoe laat zij beginnen te stappen. In ieder geval moeten zij de albergue verlaten voor 8u. Voor zij die mij volgen via een landkaart. Ik zit nu in de albergue van het klooster "Monasterio de Santa Clara " in Carrión de los Condos, en wees gerust, morgen stap ik verder richting Santiago de Compostela. Groetjes.