Gisteren avond ben ik nog iets gaan eten met Anja, Werner en Hans, twee Duitsers en een Oostenrijker. Heb ik daar mijn beste Duits moeten boven halen want buiten Duits kon alleen Anja Spaans en een beetje Engels. Maar met handen en voeten gaat dat ook en na enkele glazen wijn gaat spreekt een mens toch beter Duits dan J-M Pfaff. Een nachtje geslapen en een korte etappe. Van Arzúa naar Arca ( o Pedrouzo ). Amper 19km.licht golvend en door bossen vol eucalyptusbomen. De geur en hun afbladderende schors, zeer eigenaardig. Wat je onderweg ook nog tegenkomt is een sprekend reclamewagentje. Telkens daar iemand voorbij komt komt uit de luidsprekers de reclame voor een albergue in Santiago in twee talen. Ge weet dadelijk of er veel volk achter u is of niet. Rond 10.30u. ben ik hier dan aangekomen in het dorp. Hier is wel niets te zien maar ik heb tijd en heb dan besloten om hier te wachten tot de albergue opende. Ondertussen naar de kerk gaan kijken. De klokken waren aan het luiden. Zo veel lawaai had ik nog nooit gehoord. Het was wel even schrikken toen ik de kerktoren en de klokken van nabij zag. Tussen de twee klokken stond een man de klepels te bedienen. En met wat een enthousiasme. Ofwel had die heel goede gehoorbeschermers ofwel was die man potdoof. Ik denk het laatste, want nadat ik mijn stempel had gekregen was het klokken luiden gestopt en heb ik die man van de trap zien komen. Raar persoon. Wel geniet van jullie zondag, ik ga iets eten en tot morgen vanuit Gozo of Santiago. Ik zie morgen wel tot waar ik stap.
Groetjes